| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 |
| 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
Zajęłam się paznokciami i teraz są prawie idealne ;) Jeszcze tylko jakiś delikatny kolorek i możemy ruszać na podryw ;D A tak serio to czeka mnie pracowity weekend nad seryjką zadań z matmy i informatyki... wtorek, środa - maturki... wolne...:) może się gdzieś wybiorę... oczywiście jak skończe matme :-/ :P
Początek miesiąca i znów pustki na blogach... wypadałoby coś skrobnąć, zwłaszcza, że odprawiwszy gości, siedzę sobie przed kompem i zamiast zająć się nieco moimi paznokciami, które są obecnie w opłakanym stanie, pouczyć się albo zabrać się do tych pieprzonych zadań z Exela, gapię się bezczynnie w monitor :( Przed chwilą dzwonił totalnie nawalony qmpel, który próbuje mnie zeswatać ze swoim pojebanym koleżką ...rozpacz... a jutro znów do szkoły... szara rzeczyostość...
Nie umiem wyrażac uczuć...!!! :( Nie potrafię mówić szczerze cuownym ludziom, którzy na to zasługują, że ich lubię, że lubię ich odjechane towarzystwo... Nie umiem jasno i precyzynie odmówić facetowi, który trzeci raz nalega na spotkanie...Zakochałam się w cudownym chłopaku i zamiast powiedzieć mu jak bardzo go lubię (bo o wyznawaniu miłości w moim przypadku nie ma nawet co marzyć) ciągle powtarzam mu jaki że jest walnięty, stuknięty, pierdolnięty, drażnie się z nim itp... Najciekawsze jest to, że On mi ciągle powtarza to samo, a gdy potrzebuje dowiedzieć się czegoś związanego np. ze szkołą, zawsze zwraca się do mnie, choć ma do dyspozycji całą resztę koleżanek i qmpli... wysyła mi słodkie e-kartki zatytułowane "Nie ma to jak towarzystwo najlepszych przyjaciół" vel "kocham Cię" (walentynki) i zwraca się do mnie w nich per: "Przesympatyczna Agunia", natomiast w szkole nazywa mnie idiotką, łomem, downem, ciemnotą, tępotą i... hmmm... reszty tych, jakże czółych określonek nie mogę sobie jakoś w tej chwili przypomnieć... Miałam sprawdzić czy uśmiech działa na ludzi jak lekarstwo... nie sprawdziłam :( nie umiem uśmiechać się do przypadkowo spotkanych osób... wydaje mi się, że ludzie spojrzeliby na mnie jak na idiotkę i popukali się w czoło, choć tak naprawde wiem, że to nieprawda, a oni zapewne odwzajemniliby mój gest równie szczerym uśmiechem...
Niech mnie ktoś nauczy wyrażać ucucia...
Jest sobotni wieczorek, mineło coś ponad 24 godziny odkąd ostatni raz Go widziałam i ponad 24 godziny pozostało do naszego kolejnego spotkania w szkole w poniedziałek... Obsesja...? Sama juz nie wiem jak to nawać... tak cholernie się stęskiniałam... nie wiem jak przeżyje jutrzejszy dzień nie oglądając Go... Po prostu mi źle... źle psychicznie... jest prawie północ, a ja siedzę przed kompem i gapię się w kartkę z kubusiem puchatkiem, którą mi wysłał 2 tygodnie temu... połowa października, listopad, grudzień, styczeń, luty, marzec... kwiecień... ponad pół roku... sama się sobie dziwię... czekam na ta klasową wycieczkę jak na zbawienie... nosze w sobie idiotyczne nadzieję, że cos się zmieni, że moje chore fantazje i sny w końcu stana się rzeczywistością...
Jest wysokim, przystojnym szatnem. Uwielbiam jego poczucie humoru, jego uśmiech, oczy, sposób bycia... Może to śmieszne, ale podnieca mnie jak gra w kosza :D:D:D bosheee co ja wypisuje... :P no ale co ja na to poradzę, że jak mamy wf na sąsiednim sektorze na hali to mój wrok biegnie w jego stronę... jakby On to przeczytał to chybabym się zabiła, ale musze to z siebie gdzieś wyrzucić... no i wyrzucam tutaj... zakochałam się.. co tu dużo gadać... więc lepiej się już zamknę :P
Oczywiście nie byłabym sobą, gdybym dłużej niż dwa tygodnie on Nim nie pisała :P Hmmm... dodam tylko, że nadal Go uniakam... i co z tego wynikło...? Nic...:( Nic dobrego... jakaś chora atmosfera ostatnio w klasie, własciwie wszędzie...
Coś wisi w powietrzu... jaka filozofia :D:D:D ;)